ACIYA ŞEFKATLE YAKLAŞMAK Ne demiş Jose Saramago? “ Kötü kader diye bir şey yoktur; 21. Yüzyıl vardır. Ve bu yavrucuğum; bir kelebeği bile intihar ettirebilir.” Katılmayan çıkar mı bu söze? Hayatın bize dayattığı zorluklar yetmezmiş gibi salgın hastalıklar ve yangınlar ve daha neler nelerle boğuşuyoruz. Herkes zorda ve herkes haklı. Bu konuda epey kafa yordum. Beni rahatsız eden bir şey vardı çünkü. Sonunda buldum ne olduğunu. Evet herkes kendince haklı ve bunu dile getirme hakları da var elbette ama söylenip durmak bir işe yaramıyor işte. Bu cümleyi kurunca aniden anladım beni rahatsız eden şeyi. “Evet hayat zor, evet sıkıntılar var ama benim içim kabul etmiyor bu kadar yakınmayı. Ne yöne dönsek acıklı bir hikaye; iyi de sormazlar mı insana peki sen bunu değiştirmek için ne yapıyorsun? Daha iyi olmak, daha iyi hissetmek için nasıl bir yol izledin? Son zamanlarda o kadar çok karşımıza çıkıyor ki yapılabilecekler. Şöyle yararlı bir liste oluşturayım hem kendim kullanırım hem başkalarına yararım dokunur dedim ama işe yarayabilecek öyle çok madde var ki; bir seçki hazırlamak epey zor oldu!
Bu zorluk karşısında ben de bi kahve koydum kendime. Çektim içime kokusunu mis gibi. Elimde kahvem çıktım balkona, derin derin nefes aldım, şükrettim bir süre. Öncelikle kahve kokusunu duyabildiğime, tadını alabildiğime, bana bu kadar iyi gelmesine şükrettim. Sonra balkona çıkabildiğime, bir balkonum olmasına, burada temiz hava alabildiğime, o nefesi içime çekebildiğime. Daha nelere nelere… Efendim , bu benim yöntemim. Bir başkası çay demler hemen. Bir diğeri sıcak bir duş alır. Öteki çiçekleriyle ilgilenir. Beriki balığa çıkar. Herkes kendi yolunu bulur. Bulmalıdır. Bulamayan için de işte bazı tüyolar:
2 Yorum